Lang gezocht en eindelijk! gevonden.. een vogelkooi.. Met spanning wachtte ik het moment af tot het pakket aankwam, en toen het er eenmaal was durfde ik het bijna niet open te maken haha .. bang dat mijn verwachtingen te hoog gespannen waren en de kooi tegen zou vallen. Na een avond naar de grote doos staren had ik eindelijk genoeg moed bij elkaar geraapt op de doos te open te trekken.. WAUW !!! nog duizend keer mooier dan op de foto en nog indrukwekkender dan ik had gedacht. Lucky me, zo zie je maar dat geduld uiteindelijk wel beloont wordt.
Veel Liefs,
Lara
Afgelopen week was ik in de kringloopwinkel, geheel onverwacht onderweg naar Ikea kwam het zomaar in me op om er even te gaan kijken. De laatste keren had ik hier niet veel succes en was er daardoor dus al een tijdje niet geweest. Ook nu veel serviesgoed maar niets ouds, of al afgesleten door de vaatwasser. Jammer doet me altijd veel verdriet want oorspronkelijk waren het altijd mooie spullen. Ook geen kantjes en bandjes of spreidjes te ontdekken. Geheel onverwacht op een plek waar je het niet verwacht, staat er een goed dichtgeplakte doos waar kerstkaarten in gezeten hebben. Bovenop liggen borduurpatronen, duidelijk gebruikt, aan de zijkant kan ik naar binnen spieken zie ik DMC borduurgaren. Het doosje kan niet open, maar dat dit geen kerstkaarten zijn moge duidelijk zijn. Ik waag de gok en voor twee euro mag ik me de eigenaar noemen van dit doosje. Thuis maak ik het vol verwachting open en blijkt het, voor mij althans, een ware schatkist te zijn. Joepie, wat een aangename verrassing. 9 compleet geborduurde werkjes met bloemafbeelding, 39 kleuren DMC borduurgaren, nieuw setje DMC borduurnaalden en een geborduurde band klaar om op een handdoek te naaien. Helemaal happy. Groetjes Ans.
Helaas heb ik (nog) geen oude paspop, alleen een nieuwe die elke dag in mijn woonkamer bivakkeert. Ze is van mijn oudste dochter en word door de jongste dochter gebruikt voor haar te maken creaties. Nu Carnaval voorbij is en ze weer werkeloos in een hoekje staat, heb ik de kans gegrepen om haar weer wat op te tutten. Ze ziet er in mijn ogen te nieuw uit en aangezien ik van oude spulletjes houd, fleur ik haar daar graag mee op. Ik heb ik haar een bijpassende naam gegeven, Annie. Met Annie krijg ik wel een uurtje om. De basis is een proefwerkstuk van mijn jongste dochter. Daarover kraagje en een bloesje van de kringloop. Het hesje met de opgenaaide knopen is zo kant en klaar gekocht bij Laura Dolls in Amsterdam. De overige kraagjes en attributen zijn van kringloopwinkels en rommelmarkten. Zo Annie dat is al beter. Groetjes Ans.
